Bindingsangst
Veel vrouwen ervaren bindingsangst, vaak zonder precies te weten waar die vandaan komt. Op deze pagina lees je hoe deze angst niet alleen uit het huidige leven kan ontstaan, maar ook zijn wortels kan hebben in vorige levens, de familielijn en diepgewortelde patronen. Regressietherapie helpt om deze verborgen oorzaken zichtbaar te maken en definitief te doorbreken.
Wat is bindingsangst?
Bindingsangst ontstaat wanneer de wens om je te verbinden met iemand wordt overschaduwd door een diep gevoel van onrust, spanning of innerlijke weerstand.
Bindingsangst vanuit Vorige Levens
Veel vrouwen hebben een bepaalde mate van bindingsangst. Logisch zou je bijna zeggen, want in hun voorouderlijke lijn, of in hun vorige levens, hebben zij tal van ervaringen zitten, waarin het huwelijk niet vrij was en vaak van buitenaf voor je ‘bepaald’, ‘van je verlangd’ of ‘opgelegd’ werd. Vanaf dat moment stond het leven in het teken van zich aanpassen aan je man en je eigen verlangens ondergeschikt maken. Goede reden om bindingsangst te ervaren wanneer je een partner tegenkomt die zich met je wil (ver)binden. Maar er zijn veel meer redenen om bindingsangst te ervaren in een relatie of bij het aangaan van een relatie:
opgelegde huwelijken in de voorouderlijke lijn
oude ervaringen van onderdrukking of gebrek aan vrijheid
onverwerkte emoties uit vorige levens
karmische lessen die zich herhalen
Een vrouw met bindingsangst kan bijvoorbeeld in een vorig leven een intense relatie hebben gehad die eindigde in verraad of verlies. Dit verraad of verlies is men nooit meer (tot en met het hier en nu) volledig ten boven gekomen is. Geen partner/relatie hebben, levert dit leven hopelijk geen verraad of verlies op.
Soms ontstaat bindingsangst ook als gevolg van een karmische les. Een vrouw kan bijvoorbeeld in vorige levens herhaaldelijk situaties hebben meegemaakt waarin ze zich niet kon binden of waarin ze telkens weer verlaten werd. Deze karmische patronen kunnen zich manifesteren in het huidige leven als een diepgewortelde angst voor verbinding. De reden dat men dit weer ervaart en ervoor in therapie gaat, betekent vaak dat men bereid is om het dit leven anders te (gaan) doen, omdat ze het resultaat van de vorige keren al kent..
Een andere mogelijkheid is dat de bindingsangst verband houdt met een vorig leven waarin ze ernstige gevolgen ondervond als ze volledig in een relatie investeerde. Dit kan te wijten zijn aan maatschappelijke normen, culturele overtuigingen of persoonlijke omstandigheden die toewijding gevaarlijk of riskant maakten.
Vrijheid en onafhankelijkheid ‘opgeven’ voor de liefde
In deze tijd zijn veel vrouwen ‘vrij’ en financieel onafhankelijk. Ze kunnen (vrijwel) alles zelf en anders is er hulp van buitenaf voor een speciaal iets. In de geschiedenis is dit eeuwen niet zo geweest.. Een vaste relatie aangaan, kan al die hard bevochten en verworven vrijheden voor niets laten zijn. Maar vaak is er ook iets sterkers aanwezig (de magnetische, fysieke of onverklaarbare aantrekkingskracht van de ander of het verlangen om een gezin te beginnen), waardoor men het toch ‘aangaat’. Iets in hen wil het toch. En wanneer het toch eenmaal begint, dan beginnen de symptomen van de bindingsangst weer in volle hevigheid en breekt de strijd (met de angst) weer los om ‘vrij’ te zijn.
Voorbeeld: Een Vrouw met bindingsangst
Een vrouw met een relatie van 14 jaar en 3 kinderen kon zich maar niet settelen met haar man. Alles was in principe ok, maar ze voelde zich ook ongelukkig. Leeg. Sleur. Alsof elke dag hetzelfde was en het leven aan haar voorbij ging. Op het moment dat ze toenadering zocht, merkte ze ook meteen dat ze blokkeerde. Dat ze voor veiligheid koos door weer in een patroon te vervallen, waardoor intiem contact vermeden werd. En dit kon ze maar niet doorbreken. Het patroon keerde keer op keer terug. Ook had ze het gevoel dat het gras buiten groener was. Dat daar misschien wel iemand zou zijn met wie wel alles zou klikken. En ook ergens diep van binnen dat ze ergens de guts moest hebben om bij haar man weg te gaan om zodoende iets te bewijzen.
In een regressiesessie kwam ze bij een scene uit met haar ouders. Haar ouders hadden ruzie en besloten uit elkaar te gaan, maar bij elkaar te blijven voor de kinderen. Beiden fantaseerden over iemand anders, ooit, later. Maar van binnen hadden ze al ‘opgegeven’. Dat gevoel, samen, maar niet verbonden, had zij al die tijd gevoeld, maar weggedrukt. Ze vond nu dat haar ouders eigenlijk uit elkaar hadden moeten gaan om zichzelf meer te ontdekken. Nu deden ze allebei hun dingetje binnen het huwelijk en liepen ze verjaardagen en feesten en de kinderen af.
Ze besefte dat zijzelf helemaal niet weg hoefde bij haar man en dat ze door de angst heen moest gaan om zich weer te verbinden met die jeugdige vrije energie die ze in het begin had gevoeld. Ze hoefde er alleen contact mee te maken voor zichzelf en dan werd de wereld ook veel leuker en zou haar man vanzelf meebewegen in haar proces.
Ook besefte ze dat zijzelf wel gelukkig mocht zijn en dat de keuze bij haar ouders, die zelf volwassen zijn, lag om bij elkaar te blijven en hun leven zo te leven. Zij hoefde het verdriet hiervan niet in zichzelf te blijven dragen, want hiervoor moest ze haar gevoel blokkeren. Alles wat zij zou willen uiten naar haar ouders (ga uit elkaar, kies voor het leven) durfde zij niet en moest zij wegstoppen.
Ze was blij met alle antwoorden en een hoofdstuk wat ze kon afsluiten. Ze had nooit verwacht dat het antwoord het tegenovergestelde was van wat ze dacht: dat verbinding juist leuk kan zijn.
Jonge vrouw heeft moeite om ‘te blijven’ in een relatie
Een jongedame wilde graag een relatie, maar ze kon zich op een of andere manier maar niet binden aan iemand. Alsof het haar maar niet lukte om ‘in een relatie te blijven’. Moedeloos en verdrietig werd ze ervan, want ze wilde het zo graag. Keer op keer gebeurde er altijd wel wat waardoor zij weer op de vlucht ging. Zeker als het over settelen of trouwen ging.
Bindingsangst Ervaringen in een vorig leven
Getrouwd met haar ‘droomman’
In een vorig leven kwam zij terecht als jonge vrouw die op het punt stond om te gaan trouwen met haar droomman. Hij had zo zijn best gedaan. Met kado’s, mooie brieven, mooie woorden, aanrakingen, blikken. Met andere woorden was zij overladen met ‘liefde’. Maar na de huwelijksceremonie veranderde er veel. Heel veel. Ze werd continu gewezen op wie ze moest zijn en wat ze moest doen, zodat hij gelukkig was en niet teveel last had van haar. Ze ontdekte ook dat hij meerdere vriendinnen had en dat hij met haar was getrouwd omdat zij de grootste catch van de stad was. Met andere woorden: de hoofdprijs.
Nooit meer zich gewonnen geven
Ze besefte dat ze bang was voor mannen die haar probeerde te paaien, want dat zou snel weer over zijn wanneer zij zich ‘gewonnen’ gaf. Ze moest zich dus nooit ‘gewonnen’ geven, wilde zij een goede relatie hebben, waarin haar relatie haar zou zien en waarderen voor wie ze echt is. Ze begreep eindelijk dat de bindingsangst haar eigenlijk probeerde te helpen, maar dat het geen positieve functie meer had.
Niet bepaald de hoofdprijs maar beter dan dat
In de volgende sessie ging zij terug naar een leven waarin ze totaal geen last had van bindingsangst. Ze trof een hele leuke partner, die (zachtjes uitgedrukt) niet echt de ‘hoofdprijs’ was voor veel vrouwen. Hij had immers een flinke snee over zijn wang en hij mistte twee vingers aan zijn linkerhand. Maar hij zag haar en had haar lief. Ze leefden een rustig leven en genoten van elkaar wanneer de werkdag erop zat. Ze was zo ongekend gelukkig met haar gezin. Tot de dag dat zij terug kwam van haar familie uit een ander dorp en zag dat haar stad overvallen was. Haar man en kind waren dood. Hierna was haar leven nooit meer hetzelfde en heeft ze nooit meer dit gevoel gehad met iemand.
Grote helende inzichten
Ze besefte dat ze onderbewust geloofde dat als iemand alles voor je over heeft, ze je later gigantisch bedonderen. Maar ze besefte ook dat als ze de liefde van haar leven had (een hele lieve, gehavende man) dat hij ‘te vroeg’ zou sterven en dat zij daarna niet meer echt ten volste zou kunnen leven.
Door deze vorig levens te helen, maakte zij weer contact met datgene en diegene die ze echt wil, wetende dat in dit huidige leven zoiets niet meer zal gebeuren. Ze ging dolblij de deur uit. Het mysterie van haar bindingsangst was opgelost.
