Het Ontwaken van Verlangen

"Stap in de kracht van je verlangens, want daar begint de magie van manifestatie. Jouw dromen zijn geen luchtkastelen, maar juist de bouwstenen voor je realiteit.

Visualiseer (verbeeld, fantaseer, stel je voor) je doelen alsof ze al werkelijkheid zijn, al werkelijk vervuld zijn, en Voel de opwinding, de vreugde, de vervulling die ze brengen. Dit is niet slechts dagdromen; dit is het startsein voor het Universum om te reageren op jouw vibraties.

Maar vergeet niet, manifestatie komt niet met alleen wachten. Het vraagt om daadkrachtige stappen in de richting van je dromen. Neem actie alsof succes al zeker is. Wees open, wees dankbaar, en wees klaar om te ontvangen. Zo worden jouw dromen meer dan enkel wensen; ze worden levendige, bloeiende werkelijkheden."

De Woestijn

De woestijn vertegenwoordigt de staat van zijn waarin we ons bevinden voordat we ons bewust worden van onze diepere verlangens en doelen. Het is een periode van innerlijke strijd, waarin we worden geconfronteerd met onze angsten en onze twijfels en we worstelen met de roep (verlangen) van ons hart om iets meer, iets groters. Een cruciaal aspect van deze reis is het aannemen van een nieuw perspectief, vertegenwoordigd door het verlangen. Voor het volk Israël betekende dit het verschuiven van de mindset van slachtoffer (gevangene in Egypte/gevangen zitten in een situatie) naar schepper. Ze moesten erkennen dat ze niet langer gebonden waren aan de beperkingen van Egypte, maar dat ze de kracht hadden om hun eigen lot te bepalen. Dit is een belangrijke les voor ons allemaal: om manifestatie mogelijk te maken, moeten we de verantwoordelijkheid nemen voor ons leven en geloven dat we de capaciteit hebben om onze realiteit te creëren.

Mozes

In het verhaal van Israël is Mozes de leider die het volk uit de woestijn leidt. Mozes staat voor onze innerlijke gids (intuïtie) of het Hogere Zelf, de Stem van Wijsheid, dat in verbinding staat met een diepere wijsheid en wijst ons de weg naar - de vervulling van - onze diepste verlangens. Hij ontvangt de boodschappen van het God(delijke Bewustzijn), symbolisch weergegeven door de brandende struik, die staat voor het Ontwaken van Goddelijke Bewustzijn, en die hem de weg wijst in stilte (meditatie/trance). Door te luisteren naar deze innerlijke stem en de stilte te omarmen, kunnen we de leiding volgen die ons uit het dorre land naar het beloofde land van manifestatie leidt.

• De brandende struik symboliseert het moment van ontwaken, waarin we ons bewust worden van onze innerlijke kracht en verbondenheid met het goddelijke. Het is het moment waarop we luisteren naar onze intuïtie en ons hogere zelf, die ons de weg wijzen uit de woestijn van beperkingen.

• Onze eigen reis van manifestatie heeft ook een innerlijke leider nodig. Dit kan onze intuïtie zijn, onze hogere geest, of gewoon een diep gevoel van weten dat er meer is voor ons. Deze innerlijke leiding geeft ons de kracht en de moed om door te gaan, zelfs als de omstandigheden om ons heen door en ontmoedigend lijken.

De uittocht uit Egypte is als een metafoor voor het proces van loslaten en overwinnen op onze reis van manifestatie én de moed om in eerste instantie te vertrekken. Het volk Israël (wij, jij, ik) wordt geconfronteerd met plagen van beperkende overtuigingen en angsten. Deze plagen symboliseren de beproevingen die we allemaal tegenkomen wanneer we proberen onze realiteit te veranderen. Het zijn obstakels die ons uitdagen om door te zetten, om vastberadenheid en geloof te tonen in het gezicht van tegenspoed. Maar met vastberadenheid en geloof trekken ze door de Rode Zee van weerstand heen wat een krachtig beeld is van het overwinnen van onmogelijk lijkende obstakels.

Door de Rode Zee

De Rode Zee staat voor de grens tussen het oude en het nieuwe, tussen de bekende beperkingen en de onbekende vrijheid. Wanneer Mozes zijn staf uitstrekt en de zee splijt, symboliseert dit het moment van transformatie, van het doorbreken van grenzen en het betreden van nieuwe mogelijkheden.

• Het volk Israël (ik, jij, wij) moet de angst en twijfel overwinnen om de stap te zetten in het onbekende, net zoals wij dat moeten doen wanneer we onze comfortzone verlaten op onze weg naar manifestatie. Het is een daad van moed en vastberadenheid om te geloven dat er meer voor ons is dan wat we tot nu toe hebben ervaren. En alles wat je nodig hebt is het geloof, zo klein als een mosterdzaadje (kleinste zaadje ter wereld).

De Beproevingen

Een van de eerste beproevingen die het volk Israël tegenkomt, is het gebrek aan voedsel en water. Deze fysieke behoeften die niet worden vervuld, vertegenwoordigen de angst voor tekort die we soms kunnen ervaren wanneer we onze comfortzone verlaten en ons pad van manifestatie volgen. Maar in plaats van toe te geven aan wanhoop, leren ze vertrouwen op het goddelijke en op wonderen die kunnen plaatsvinden als we onze intenties zuiver houden.

Een andere beproeving komt in de vorm van conflicten en klachten binnen de gemeenschap. Dit symboliseert de innerlijke conflicten die kunnen ontstaan wanneer we onze eigen groei nastreven, terwijl anderen om ons heen misschien niet hetzelfde pad volgen. Het volk Israël leert hier de waarde van geduld en compassie, en het belang van het vasthouden aan hun eigen visie, zelfs in het licht van weerstand.

Wonderen volgen

Naast de beproevingen worden ze ook gezegend met openbaringen en wonderen. Een van de meest opmerkelijke openbaringen is de ontmoeting met Mozes (hoger zelf) op de berg Sinaï, wat staat voor het Hoger (Gods)Bewustzijn, waar hij de Tien Geboden ontvangt. Dit is een moment van diepe spirituele verbinding en instructie, waarin het volk Israël wordt herinnerd aan de waarde van moraliteit en ethiek op hun pad van manifestatie.

Een ander krachtig moment van openbaring komt wanneer Mozes water uit de rots slaat, wat een symbool is van het vermogen om uit onverwachte bronnen te putten en dat er altijd een weg is, zelfs in de droogste tijden. Dit herinnert ons eraan dat er altijd oplossingen en mogelijkheden zijn, zelfs wanneer alles hopeloos lijkt.

Ondanks de beproevingen die ze tegenkomen, leren het volk Israël om dankbaar te zijn voor de zegeningen die ze ontvangen. Deze houding van dankbaarheid opent de deur (en houdt de deur open) voor meer overvloed en wonderen in hun leven, en herinnert ons eraan dat dankbaarheid een krachtige manifestatie-tool is.

• In de woestijn leren ze geduld en standvastigheid. De tijd in de woestijn is geen verspilde tijd, maar een tijd van innerlijke voorbereiding en rijping. Het is een periode waarin ze leren vertrouwen op de leiding van Mozes (Je Hoger Zelf, verbinding met God/BovenBewustzijn) en hun innerlijke gidsen, en waarin ze hun geloof versterken in de krachten die hen naar het beloofde land (vervulling van hun verlangen (vrijheid)) leiden.

• De woestijn is ook een plek van eenvoud. Weg van de afleidingen van het dagelijks leven, leren ze de waarde van het minimalisme en de kracht van focus. Ze richten zich op hun essentiële behoeften en vertrouwen op het goddelijke om hen te voorzien van wat ze nodig hebben. Dit herinnert ons eraan dat wanneer we ons richten op wat echt belangrijk is, we de energie en de middelen kunnen vrijmaken om onze dromen te manifesteren.

• We hebben enkel geen invloed op het HOE en het WANNEER. Deze twee zijn de grote mysterieuze krachten buiten onze dagelijkse controle. God heeft ongekend veel (meer) mogelijkheden buiten datgene wat wij bewust kunnen bedenken.

• Door de uittocht en de doortocht door de Rode Zee heen te gaan, leren ze de kracht van loslaten en overwinnen. Ze laten achter wat hen niet langer dient en omarmen het nieuwe, het onbekende. Dit is een cruciale les voor ons allemaal op onze reis van manifestatie: het loslaten van beperkende overtuigingen, angsten en gewoonten om ruimte te maken voor groei, vrijheid en vervulling.

Het Manifesteren van Onze Hoogste Zelf

Tenslotte bereikt het volk Israël het beloofde land, een land overvloeiend van melk en honing. Dit is het ultieme doel van manifestatie: het bereiken van een staat van overvloed, vervulling en harmonie met onze diepste verlangens. Het beloofde land is geen fysieke plek, maar een innerlijke staat van zijn waarin we volledig in onze kracht staan en onze hoogste potentieel manifesteren.

In deze staat zijn we in staat om onze dromen te verwezenlijken, niet door passief te wachten op externe omstandigheden om te veranderen, maar door actief en bewust onze realiteit vorm te geven en ons daarin te laten leiden door onze eigen Mozes (Hoger Zelf). We zijn de scheppers van ons leven, niet langer slachtoffers van omstandigheden.

De aankomst in het beloofde land een moment van triomf en viering

Een essentieel aspect van deze aankomst is het ervaren van overvloed. Het beloofde land wordt beschreven als een land overvloeiend van melk en honing, een beeld van rijkdom, voorspoed en overvloed. Dit herinnert ons eraan dat manifestatie niet alleen gaat om het bereiken van doelen, maar ook om het ervaren van een leven van overvloed en vervulling op alle niveaus.

Voor het volk Israël is de aankomst in het beloofde land ook een moment van reflectie en erkenning. Ze beseffen hoe ver ze zijn gekomen, hoeveel ze hebben overwonnen en wat ze hebben bereikt. Dit is een belangrijke les voor ons allemaal - om te stoppen en te waarderen hoe ver we zijn gekomen op onze eigen reis van manifestatie, en om dankbaarheid te tonen voor alles wat we hebben bereikt.

Een ander aspect van deze aankomst is het vieren van successen. Het volk Israël viert hun aankomst met vreugde, dankbaarheid en feestelijkheden. Dit herinnert ons eraan dat het belangrijk is om onze successen te vieren en onszelf te eren voor onze inspanningen en prestaties. Door het vieren van successen creëren we een positieve energie en een gevoel van voldoening dat ons blijft voeden op onze reis.

“Aan hem die heeft, zal gegeven worden”

Na aankomst in het beloofde land, een land overvloeiend van melk en honing, begint het volk Israël een nieuw hoofdstuk van hun reis. Dit land van overvloed symboliseert niet alleen materiële rijkdom, maar ook innerlijke vervulling en het manifesteren van hun diepste verlangens. Het beloofde land vertegenwoordigt de staat van zijn waarin ze volledig in hun kracht staan, in harmonie met zichzelf en hun omgeving.